Monday, June 16, 2014

ಗಾಝಿ ಪಾರ್ಕ್, ವಿಶ್ವಕಪ್ ಫುಟ್ಬಾಲ್ ಮತ್ತು ಪೌಲೋ ಇಟೋರ ಆ ಮಗು..

   2013 ಮೇ 28ರಂದು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಟರ್ಕಿಯ ತಕ್ಸಿಮ್ ಗಾಝಿ ಪಾರ್ಕ್‍ನಲ್ಲಿ 50 ಮಂದಿ ಪರಿಸರಪ್ರಿಯರು ಪ್ರತಿಭಟನೆಗೆ ಕುಳಿತಾಗ ಯಾರೂ ಅದನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಮುಂದೆ ಈ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯು ಇಡೀ ಟರ್ಕಿಯಾದ್ಯಂತ ಚರ್ಚೆಗೊಳಗಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಮೇರಿಕದ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ಟೈಮ್ಸ್, ದಿ ಟೈಮ್ಸ್ ನಂಥ ಪ್ರಮುಖ ಪತ್ರಿಕೆಗಳು ಈ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಾಗಿ ಪುಟಗಟ್ಟಲೆ ಜಾಗ ವಿೂಸಲಿಡುತ್ತವೆ ಎಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಏನೂ ಅಲ್ಲಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಮೇ 29ರಂದೂ ಮುಂದುವರಿಯಿತು. 50 ಮಂದಿಯ ಗುಂಪು ಐನೂರು, ಸಾವಿರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯತೊಡಗಿತು. ಪುರಾತನ ಗಾಝಿ ಪಾರ್ಕನ್ನು ಕೆಡವಿ ಶಾಪಿಂಗ್ ಮಾಲ್ ಮತ್ತು ವಸತಿ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಗಿದ್ದ ಟರ್ಕಿ ಸರಕಾರದ ನಿಲುವನ್ನು ಖಂಡಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟು ಸೇರಿದ್ದ ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರು ದಿನ ಕಳೆದಂತೆಯೇ ತಮ್ಮ ಬೇಡಿಕೆಯ ಪಟ್ಟಿಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸತೊಡಗಿದರು. 2002ರಿಂದ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿರುವ ರಜಬ್ ತಯ್ಯಿಬ್ ಉರ್ದುಗಾನ್‍ರ ಸರಕಾರವು ಟರ್ಕಿಯನ್ನು ಇಸ್ಲಾವಿೂಕರಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಆರೋಪಿಸಿದರು. ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳ ಕ್ಯಾಂಪಸ್‍ನಲ್ಲಿ ಮದ್ಯ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ವಿಧಿಸಿರುವ ನಿಷೇಧವನ್ನು ತೆರವುಗೊಳಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಆಗ್ರಹಿಸಿದರು. ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಮತ್ತು ಪ್ರೌಢ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಇಸ್ಲಾವಿೂ ವಿಚಾರಧಾರೆಗಳನ್ನು ಕಲಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ 2012ರಲ್ಲಿ ‘ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕಗಳ ಸುಧಾರಣಾ ಮಸೂದೆಯನ್ನು’ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟ್‍ನಲ್ಲಿ ಮಂಡಿಸಿ ಅನುಮೋದಿಸಿರುವುದನ್ನು ಖಂಡಿಸಿದರು. ‘ದೈವಭಕ್ತ ಪೀಳಿಗೆ’(Pious generation)ಯನ್ನು ಟರ್ಕಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಯಸುವೆ' ಎಂದ ಉರ್ದುಗಾನ್‍ರನ್ನು ಟೀಕಿಸಿದರು. 2002, 2007 ಮತ್ತು 2011ರ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಗೆಲುವು ಸಾಧಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವ ಉರ್ದುಗಾನ್‍ರ ಸರಕಾರವು ರಾಜಿನಾಮೆ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದರು. ಹೀಗೆ ಗಾಝಿ ಪಾರ್ಕ್‍ನಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾದ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯು ಬಳಿಕ ಝವಿೂರ್, ಬರ್ಸಾ, ಅಂಟಾಲಿಯಾ, ಎಸ್ಕಿಸ್, ಯಹಿರ್, ಕಸೀರ್, ಎಡಿರ್ನೆ, ಮೆರ್ಸಿನ್.. ಮುಂತಾದ ಹತ್ತಾರು ನಗರಗಳಿಗೆ ಹಬ್ಬಿಕೊಂಡಿತಲ್ಲದೇ ಯುರೋಪ್, ಅಮೇರಿಕ ಸಹಿತ ಇತರ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲೂ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು. ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರನ್ನು ಗಾಝಿ ಪಾರ್ಕ್‍ನಿಂದ ಬಲವಂತವಾಗಿ ತೆರವುಗೊಳಿಸಲಾಯಿತಾದರೂ ಪ್ರತಿರೋಧ ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲ. ಈ ಮಧ್ಯೆ, What's Happening in Turkey (ಟರ್ಕಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದೇನು?) ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯಲ್ಲಿ 2013 ಜೂನ್ 7ರಂದು ನ್ಯೂಯಾಕ್ ಟೈಮ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪುಟದ ಜಾಹೀರಾತು ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು. ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿ ಮತ್ತು ಉರ್ದುಗಾನ್ ರನ್ನು ಖಂಡಿಸಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಆ ಜಾಹೀರಾತಿನ ಸರಿಸುಮಾರು ಒಂದೂವರೆ ತಿಂಗಳ ಬಳಿಕ ಜುಲೈ 24ರಂದು ದಿ ಟೈಮ್ಸ್ ಮ್ಯಾಗಸಿನ್ ಪತ್ರಿಕೆಯು  ಒಂದು ಪುಟದ ಬಹಿರಂಗ ಪತ್ರವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿತು. ಆ ಪ್ರಕಟಣೆ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಚೋದಕವಾಗಿತ್ತೆಂದರೆ, ಪತ್ರಿಕೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಮೊಕದ್ದಮೆ ಹೂಡುವುದಾಗಿ ಉರ್ದುಗಾನ್ ಬೆದರಿಸಿದರು. ನಿಜವಾಗಿ, ಟರ್ಕಿಯ ಜಿಡಿಪಿಯು ಪಾತಾಳ ಕಂಡಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬಂದವರು ಉರ್ದುಗಾನ್. ಆ ಬಳಿಕ ಟರ್ಕಿಯ ಆರ್ಥಿಕ ಪ್ರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವ ಮಟ್ಟದ ಏರಿಕೆಯಾಯಿತೆಂದರೆ, 2011ರ ಅಂಕಿ-ಅಂಶದಂತೆ ಜಿಡಿಪಿಯಲ್ಲಿ ಶೇ. 12ಕ್ಕಿಂತಲೂ ಅಧಿಕ ದರವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿತು. ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮವನ್ನೇ ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡಿರುವ ಮತ್ತು ಜಗತ್ತಿನ ಜನಪ್ರಿಯ ಪ್ರವಾಸಿ ತಾಣಗಳುಳ್ಳ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ 6ನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರುವ ಟರ್ಕಿಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪಥದಲ್ಲಿ ಕೊಂಡೊಯ್ದ ಗೌರವ ಉರ್ದುಗಾನ್‍ರಿಗಿದೆ. ಅವರು ವಿದೇಶಿ ಹೂಡಿಕೆಯನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಿದರು. ಹೊಸ ಹೊಸ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಂಡರು. ಆಧುನಿಕ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕಲ್ಪನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಲ್ಲಿರುವ ಸಂತುಲಿತ ನಿಲುವೇ ಅವರನ್ನು ಜನಪ್ರಿಯ ನಾಯಕನನ್ನಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡಿಸಿತ್ತು. ಆದರೆ ಮೇ 28 ರಂದು ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯು ಇಡೀ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮವನ್ನೇ ಕೆಡಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಪ್ರವಾಸಿಗರ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಭಾರೀ ಇಳಿಕೆ ಉಂಟಾಯಿತು. ಆದಾಯ ಸ್ಥಗಿತಗೊಂಡಿತು. ಆದರೂ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ನಿಲ್ಲದೇ ಹೋದಾಗ ಉರ್ದುಗಾನ್ ಇಡೀ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯ ಕುರಿತೇ ಅನು ಮಾನಗೊಂಡರು. ಆಗ ಅವರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇ ಅಮೇರಿಕದ ಪೆನ್ಸಿಲ್ವೇನಿಯಾದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ಫತ್‍ಹುಲ್ಲ ಗುಲಾನ್. ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಟರ್ಕಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿ ಹಿಸ್ಮತ್ ಆಂದೋಲನವನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದ್ದ ಗುಲಾನ್‍ರು ಗಾಝಿ ಪಾರ್ಕ್‍ನ ನೆಪದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ವಿರುದ್ಧ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ಖಚಿತಗೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಉರ್ದುಗಾನ್ ಚುರುಕಾದರು. ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರ ವಿರುದ್ಧ ನಿಷ್ಠುರ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಂಡರು. ನಾಲ್ಕೈದು ತಿಂಗಳುಗಳ ಕಾಲ ನಡೆದ ಈ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯ ದಟ್ಟ ನೆರಳಿನಲ್ಲಿಯೇ 2014 ಮಾರ್ಚ್‍ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಚುನಾವಣೆ ನಡೆಯಿತು. ಈ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಉರ್ದುಗಾನ್‍ರ ಏ.ಕೆ.ಪಿ. ಪಕ್ಷವು ಸೋಲುತ್ತದೆಂದೇ ಎಲ್ಲರೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಶೇ. 40ರಷ್ಟು ಮತಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಮೂಲಕ ಉರ್ದುಗಾನ್‍ರ ಪಕ್ಷವು ಈ ಹಿಂದಿನ ಸಾಧನೆಯನ್ನೂ ವಿೂರಿ ಬೆಳೆಯಿತು..
   ಇದೀಗ ಬ್ರೆಝಿಲ್‍ನಲ್ಲೂ ಇಂಥದ್ದೇ ಪ್ರತಿಭಟನೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿದೆ..
1500 ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಯಷ್ಟು ಬೃಹತ್ ಮೊತ್ತವನ್ನು ವಿಶ್ವಕಪ್ ಫುಟ್ಬಾಲ್‍ಗಾಗಿ ಖರ್ಚು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಬ್ರೆಝಿಲ್ ಸರಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಅಲ್ಲಿನ ಜನರು ಬೀದಿಗಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ. ಹಿಂದಿನ ಮೂರು ವಿಶ್ವಕಪ್ ಫುಟ್ಬಾಲ್ ಪಂದ್ಯಾವಳಿಗಳಿಗೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡಲಾದ ಒಟ್ಟು ಮೊತ್ತವನ್ನು ಈ ವಿಶ್ವಕಪ್‍ಗೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಸರಕಾರದ ನಿಲುವನ್ನು ಅವರು ಖಂಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಶಿಕ್ಷಣ, ಆರೋಗ್ಯ, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಕಲ್ಯಾಣ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಈ ಮೊತ್ತವನ್ನು ಖರ್ಚು ಮಾಡಿ ಎಂದವರು ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಬ್ರೆಝಿಲ್‍ನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕಲಾವಿದ ಪೌಲೋ ಇಟೋ ಎನ್ನುವವ ಮೇ 10ರಂದು ಸಾವೋ ಪೌಲೋ ನಗರದ ಶಾಲೆಯೊಂದರ ಗೋಡೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಿತ್ರವನ್ನು ಬಿಡಿಸಿದ್ದ. ತನ್ನೆದುರಿನ ಬಟ್ಟಲಿನಲ್ಲಿ ಫುಟ್ಬಾಲನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ಬಡ ಹುಡುಗನೋರ್ವ ಆಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಅಂಗಲಾಚುತ್ತಿರುವ ದೃಶ್ಯ. ಈ ಚಿತ್ರ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಸಿದ್ಧ ವಾಯಿತೆಂದರೆ ಜಾಗತಿಕ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಈ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ವ್ಯಾಪಕ ಪ್ರಚಾರ ಕೊಟ್ಟವು. ಫುಟ್ಬಾಲ್ ಪಂದ್ಯಾವಳಿಗೆ ಹಣ ಹೊಂದಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಬಸ್ಸು, ರೈಲು, ಆಹಾರ ವಸ್ತುಗಳಿಗೆ ಬೆಲೆ ಏರಿಸಿದುದನ್ನು ಖಂಡಿಸಿ 2014 ಮೇ 22ರಂದು ಪ್ರಾರಂಭಗೊಂಡ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯು ಎಡಪಂಥೀಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷೆ ಡೆಲ್ಮಾ ರುಸ್ಸೆಫ್‍ರನ್ನು ಕಂಗೆಡಿಸುವಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕಗೊಂಡಿತು. ಫುಟ್ಬಾಲ್ ಕ್ರೇಝೆ ಇಲ್ಲದ ಮನಾಸ್ ಮತ್ತು ಕುಯಿಬ ಎಂಬ ನಗರಗಳಲ್ಲೂ ಬೃಹತ್ ಮೈದಾನಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದ್ದು ವಿಶ್ವಕಪ್ ಮುಗಿದ ಬಳಿಕ ಇವು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕವಾಗಲಿದೆ ಎಂಬ ಆರೋಪವೂ ಕೇಳಿಬಂತು. ಅಂದಹಾಗೆ, ಫುಟ್ಬಾಲ್ ಸ್ಟೇಡಿಯಂನಿಂದ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಅದ್ದೂರಿ ರಸ್ತೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ. ವಿದೇಶಿ ಪ್ರವಾಸಿಗರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಲು ಬೃಹತ್ ಅಕ್ವೇರಿಯಂಗಳ ಸಹಿತ ಹತ್ತಾರು ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಜಾರಿಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಈಗಾಗಲೇ 2 ಲಕ್ಷದಷ್ಟು ಮಂದಿಯನ್ನು ತೆರವುಗೊಳಿಸಲಾಗಿದ್ದು, ಪಟ್ಟಣವನ್ನು ಸುಂದರಗೊಳಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಸ್ಲಂಗಳನ್ನು, ಬಡವರನ್ನು ಬೇರೆ ಕಡೆಗೆ ಸ್ಥಳಾಂತರಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಎಲ್ಲ ಮೈದಾನಗಳ ಸುತ್ತಲಿನ 2 ಕಿಲೋ ವಿೂಟರ್ ಪ್ರದೇಶವು 'exclusion  zone' ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಆ ಪ್ರದೇಶವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ FIFAದ(ವಿಶ್ವ ಫುಟ್ಬಾಲ್ ಸಂಸ್ಥೆ)  ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. FIFA ಯಾವ ಶಾಪ್, ಮಳಿಗೆ, ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಅನುಮತಿ ನೀಡುತ್ತದೋ ಅವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಬಹುದು. 2010ರಲ್ಲಿ ಆಫ್ರಿಕಾದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಫುಟ್ಬಾಲ್ ವಿಶ್ವಕಪ್‍ನ ವೇಳೆಯಲ್ಲೂ ಬೀದಿ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ತಮ್ಮ ಅಸಮಾಧಾನವನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದರು. FIFAದ ನಿಯಮದಿಂದಾಗಿ ಒಂದು ಲಕ್ಷದಷ್ಟಿರುವ ತಮ್ಮ ಆದಾಯಕ್ಕೆ ಪೆಟ್ಟು ಬಿದ್ದಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಆಕ್ರೋಶ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದರು.
   ಹಾಗಿದ್ದರೂ, ಫುಟ್ಬಾಲನ್ನೇ ತಿನ್ನುವ, ಕುಡಿಯುವ, ಮಲಗುವ ದೇಶವೊಂದರಲ್ಲಿ ಇಂಥದ್ದೊಂದು ಪ್ರತಿಭಟನೆ
  
ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವುದಕ್ಕೆ ಅಚ್ಚರಿಪಡುವವರು ಅಸಂಖ್ಯ ಮಂದಿಯಿದ್ದಾರೆ. ಬ್ರೆಝಿಲ್ ಎಂದಲ್ಲ, ಯುರೋಪ್ ಮತ್ತು ಆಫ್ರಿಕಾ ಖಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಫುಟ್ಬಾಲ್ ಬರೇ ಆಟ ಮಾತ್ರವೇ ಅಲ್ಲ; ವಿಮೋಚನೆ, ಪ್ರತೀಕಾರ, ಜಿದ್ದಿನ ಸಂಕೇತ ಕೂಡ. ಆಫ್ರಿಕನ್ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಂತೂ ಫುಟ್ಬಾಲ್ ಅನ್ನು ಆಟಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರತೀಕಾರದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದಲೇ ಆಡುತ್ತಿದೆ. ಫುಟ್ಬಾಲ್, ಆಫ್ರಿಕನ್ ಖಂಡದ ಆಟವಲ್ಲ. ಅವರಿಗೆ ಯುರೋಪಿನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಹಿ ಶಕ್ತಿಗಳು ಅದನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿವೆ. ಇವತ್ತು ಆಫ್ರಿಕನ್ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ತಮ್ಮನ್ನು ಶೋಷಿಸಿದವರ ವಿರುದ್ಧ ಸೇಡು ತೀರಿಸುವ ರೂಪಕವಾಗಿಯೂ ಫುಟ್ಬಾಲನ್ನು ಆಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. 2012ರ ಯೂರೋ ಕಪ್ ಫುಟ್ಬಾಲ್‍ನಲ್ಲಿ ವರ್ಣ ಮತ್ತು ಜನಾಂಗ ದ್ವೇಷವು ತೀವ್ರ ಚರ್ಚೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು. ಕರಿಯ ಆಟಗಾರರ ಬಗ್ಗೆ ತೀರಾ ಬಾಲಿಶತನದಿಂದ ನಡೆದುಕೊಂಡ ಬಗ್ಗೆ ವರದಿಗಳಿದ್ದುವು. ಆ ಪಂದ್ಯಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಇಟಲಿ ತಂಡದ ಆಫ್ರಿಕನ್ ಮೂಲದ ಆಟಗಾರ ಮಾರಿಯೋ ಬಾಲೊಟ್ಟೆಲ್ಲಿಯವರು ಗೋಲು ಬಾರಿಸಿದ ಬಳಿಕ ತನ್ನ ಜರ್ಸಿಯನ್ನು (ಅಂಗಿ) ಕಿತ್ತೆಸೆದು ತನ್ನ ಕಪ್ಪು ದೇಹಕ್ಕೆ ಬೊಟ್ಟು ಮಾಡುತ್ತಾ ಮೈದಾನವಿಡೀ ಓಡಾಡಿದ್ದರು. ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಫ್ರಾನ್ಸ್ ನ ವಸಾಹತು ಆಗಿದ್ದ ಸೆನೆಗಲ್ ದೇಶವು 2007ರ ವಿಶ್ವಕಪ್‍ನಲ್ಲಿ ಹಾಲಿ ಚಾಂಪಿಯನ್ ಫ್ರಾನ್ಸನ್ನು ಸೋಲಿಸಿ ಅದರ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯ ಕನಸನ್ನೇ ಚಿವುಟಿ ಹಾಕಿದ್ದನ್ನು ಆಫ್ರಿಕನ್ ಮಂದಿ ಸಡಗರದಿಂದ ಸ್ವಾಗತಿಸಿದ್ದರು. ಕ್ಯಾಮರೂನ್ ದೇಶದ ರೋಜರ್ ಮಿಲ್ಲ 1990 ರಲ್ಲಿ ತೋರಿದ ಹೋರಾಟ ಮನೋಭಾವಕ್ಕೆ ಇಡೀ ಆಫ್ರಿಕನ್ ಖಂಡವೇ ಭಾವೋದ್ವೇಗದಿಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿತ್ತು. ಇರಾನ್ ಮತ್ತು ಅಮೇರಿಕ; ಬ್ರೆಝಿಲ್- ಅರ್ಜೆಂಟೀನಾ ಮುಂತಾದ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗುವಾಗ ಆಟಕ್ಕಿಂತ ಹೊರತಾದ ಕಾರಣಗಳೂ ಪ್ರಮುಖವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಇಷ್ಟಿದ್ದೂ, ‘ಬ್ರೆಝಿಲ್ಸ್ ಡಾನ್ಸ್ ವಿದ್ ದಿ ಡೆವಿಲ್ಸ್' ಎಂಬಂಥ ಕೃತಿಗಳು ಪ್ರಕಟವಾಗುವುದು ಮತ್ತು ‘FIFA- We want quality Hospitals ಅಂಡ್ schools Not quality stadiums ’ ಎಂಬ ಫಲಕಗಳು ಬ್ರೆಝಿಲ್‍ನಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಏನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು? ಬ್ರೆಝಿಲ್‍ನ ಪ್ರತಿ 10 ಮಂದಿಯಲ್ಲಿ 6 ಮಂದಿ ಫುಟ್ಬಾಲ್ ಪ್ರಾಯೋಜಕತ್ವದ ವಿರುದ್ಧ ಇದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಜನಮತ ಸಂಗ್ರಹವನ್ನು ಅಮೇರಿಕದ ಫ್ಯೂ ರಿಸರ್ಚ್ ಸೆಂಟರ್ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಿರುವುದರ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಏನಿರಬಹುದು? ಪೀಲೆ, ರೊನಾಲ್ಡೊ, ರೋಮಾರಿಯೋ, ಗರಿಚೊ.. ಮೊದಲಾದ ದಿಗ್ಗಜರನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇವತ್ತು ಫುಟ್ಬಾಲ್ ಪ್ರಾಯೋಜಕತ್ವವನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸುವವರೇ ಹೆಚ್ಚಿರಬಹುದೇ? 2022ರ ವಿಶ್ವಕಪ್ ಪ್ರಾಯೋಜಕತ್ವವನ್ನು ಪಡಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಕತರ್‍ನ ಅಧಿಕಾರಿಯೋರ್ವರು FIFAಕ್ಕೆ 5 ಮಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್ ಲಂಚ ನೀಡಿರುವರೆಂಬ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಇದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕದ ಸಂಡೇ ಟೈಮ್ಸ್ ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸಿರುವುದು ಬರೇ ಸದುದ್ದೇಶದಿಂದಲೇ ಅಥವಾ ಬ್ರೆಝಿಲ್‍ನ ಈಗಿನ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯನ್ನು ಎದುರಿಟ್ಟುಕೊಂಡೇ?
         ಬ್ರೆಝಿಲ್‍ನ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯು ಟರ್ಕಿಯ ಪ್ರತಿಭಟನೆಯನ್ನೇ ಹೋಲುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಉರ್ದುಗಾನ್ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಹೇಳಿರುವುದನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ಅನುಮಾನ ಬಂದೇ ಬರುತ್ತದೆ.

No comments:

Post a Comment